جگر؛ فرق مربیان ایرانی با خارجی!/ گاریدو و موسیمانه بهانه ۲۰ ساله مربیان ایرانی را یک شبه به باد دادند!

آنقدر این حرف‌ها را زده‌ایم که دیگر خودمان هم از تکرار آن خسته شدیم! اما از آن طرف برخی حقایق را آنقدر باید گفت تا کسانی که سرشان را در برف کرده یا رویشان را برگردانده‌اند تا حقیقت را نبینند، بالاخره از خواب بیدار شده و دست به کار شوند.

فوتبال متعلق به جوانان است. در فوتبال به اسم و رسم و کارنامه گذشته بازیکن پول نمی‌دهند. لیگ برتر ما هیچ خروجی درستی ندارد چون به همین اصل ساده و بدیهی اعتنا نمی‌کند. همه تقصیرها را هم گردن دلال‌ها می‌اندازند اما اگر مربی و مدیر این کاره باشند، از همان دلال بازیکن جوان طلب می‌کنند!

حقیقت این است که در لیگ ما هر سال بازیکنان ۳۷ یا ۳۸ ساله پیرتر می‌شوند اما چند ۱۰ میلیارد به دستمزد آنها اضافه می‌شود. آنها فقط به فکر ساق خود هستند و آنقدر تجربه دارند که برای بعد بازی و نمایش ضعیف چطور بهانه بیاورند و با افکار عمومی بازی کنند!

اما حقیقت پشت این بهانه‌ها مخفی نمی‌ماند. به بهانه این بازیکنان اسم و رسم‌دار جوانان پشت خط می‌سوزند و روز به روز حال فوتبال ما بدتر می‌شود. اسپانیا با گروهی جوان زیر ۲۰ ساله از المپیک تا تمام رده‌های سنی و یورو، دنیا را فتح کرده و در بزرگترین بازی سال یعنی الکلاسیکو بارسا در برنابئو ۴ گل با همین جوان‌ها به رئال می‌زند!

اما در فوتبال ایران هیچ کدام از مربیان ایرانی جرات و جگر میدان دادن به جوانان را ندارند. در تمام این سال‌ها هر زمان ما از مربیان ایرانی انتقاد کردیم که چرا به جوانان میدان نمی‌دهید؟

شما که قرار است ببازید، پس چرا با چند جوان نبازید که هم خود بهانه داشته باشید و هم برای فردای فوتبال هم کاری کرده باشید؟ اما همیشه یک توجیه نخ نما تحویلمان می‌دادند که در این مسابقه استقلال و پرسپولیس در لیگ نخبگان آسیا رنگ باخت!

پرسپولیس یک امتیاز گرفت و استقلال به الهلال باخت که همه آن را پیش بینی کرده بودند اما بزرگترین دستاورد این دو بازی دوشنبه شب برای فوتبال ما رنگ باختن بهانه دروغین مربیان ایرانی در تمام این سال‌ها بود!

مربی ایرانی در تمام این سالها که به جوانان میدان نمی داد، می‌گفت: «میدان دادن دادن به بازیکن جوان فرمول دارد و زمان، باید دقیقه ۸۰ سه بر صفر جلو باشیم تا جوان را کم کم به میدان بفرستیم وگرنه می سوزد».

اما گاریدو مقابل السد در لیگ قهرمانان به سهیل صحرایی بدون یک ثانیه بازی قبلی در لیگ برتر، نه فقط در پرسپولیس بازی داد و بعد هم او فیکس ماند. کاری که ویرا فصل قبل برای رفیعی کرد، سالها قبل دارابینیان ارمنستانی برای مسلمان در اصفهان کرده بود!

موسیمانه مقابل الهلال در ترکیب اصلی به زمانی ۱۸ ساله فیکس بازی داد، برای اولین بار در ترکیب اصلی استقلال برابر الهلال در عربستان؛ با فقط چند دقیقه بازی قبلی! او که قبلا کوشکی را فیکس ‌گذاشته به او، ضرغام سعداوی و امیرعلی صادقی هم اعتماد کرد!

و این بزرگترین دستاورد فوتبال ما بود. بعد از این هر مربی ایرانی که بخواهد دم از فرمول بازی دادن به جوان بزند، باید هواداران آن تیم یقه‌اش را بگیرند. بازی دادن به جوانان فرمول نمی‌خواهد، جگر و جرات می‌خواهد!